айсылу султанова певица биография
Айсылу султанова певица биография
Айсылу Султанова — одна из самых первых «звезд» современной башкирской эстрады, ставшая популярной на рубеже 1990-х годов. Она родилась в Стерлитамаке, и ее песни по сей день помнят и любят в Башкирии многие. Но сама певица 25 лет назад сменила не только страну, но и имя — переехав на жительство в Финляндию, она стала Алисой Маннинен. Сегодня она, помимо певческой деятельности, является еще и пианисткой, аранжировщиком, музыкальным педагогом, концертмейстером, а в 2011 году впервые попробовала свои силы и как композитор, сочинив музыку к кинофильму «Возвращение домой» нашей землячки, кинорежиссера Гузель Киреевой.
Айсылу выросла в семье театрального режиссера и самодеятельного композитора и пошла по стопам отца. Свою певческую карьеру она начала в качестве бэк-вокалистки и пианистки звезды башкирской эстрады Назифы Кадыровой, но затем решила попробовать себя в качестве солистки, и очень успешно. Первый крупный успех ей принесло участие в самом популярном в 1980-е годы песенном конкурсе «Юрмала-1989», а пиком карьеры стало участие в телепрограмме «Голос» в Финляндии, где Айсылу дошла до финала. Её наставницей в этой стране стала Тарья Турунен — известная финская рок-певица, пианистка, композитор, бывшая вокалистка симфоник-метал-группы Nightwish. А саму Айсылу-Алису после участия в «The Voice of Finland» назвали «финской Тиной Тёрнер».
Сегодня она живёт в городе Эспоо, в 10 минутах от центра Хельсинки, руководит двумя эстрадными хорами, но признается, что скучает по башкирской природе и слышит что-то похожее на башкирские напевы в финских народных песнях.
Расскажите о своей истории жизни в Башкирии. Что вспоминается в первую очередь при слове «Уфа»?
Не разучились говорить на башкирском языке?
На башкирском я только пою, а разговаривать мне тут на нем не с кем. В Финляндии есть, конечно финские татары, но у них свое сообщество, и я им благодарна за помощь в проводах в последний путь моей мамы. Если говорить о сохранении своей культуры и языка, то мы все тут сроднились с финнами по тем или иным причинам, так что истинно татарского или башкирского тут уже, увы, не найти.
В начале карьеры Вы сотрудничали с известными национальными композиторами в Уфе. Работу с кем из них считаете самой важной для себя?
С композитором Салаватом Низаметдиновым, который выбрал меня как исполнительницу песни «Бэульсэк». Cобственно, благодаря ему я начала свою певческую деятельность. К моему сожалению, он ушёл из жизни слишком рано, но мы всегда поддерживали с ним отношения. Как и с композитором Робертом Газизовым, живущим теперь в США. С ним нет-нет, да и оставляем комментарии друг другу в Facebook. Я им всем благодарна за свой старт.
Давно ли переехали в Финляндию? Почему решили уехать из России?
В этом году будет 27 лет, как я переехала сюда. Из Уфы уехала в 1991 году, пережив фенольную катастрофу, из-за которой заболела. У меня тогда с лёгкими начались проблемы, и мне, как и многим, нужен был свежий воздух. Я уехала сначала в Ленинградскую область, в город Выборг. Появилась возможность, живя там, работать в Швеции и Финляндии. В Выборг я перевезла и маму. А сама потом уехала сначала в Стокгольм, затем в Финляндию. Я просто выбрала страну, которая ближе всего к России, потому что у меня мама была очень пожилая, необходимо было её постоянно навещать. К сожалению, ее уже нет с нами.
Быстро приспособились к новой для Вас финской культуре?
Да, легко. Работая в Выборге, я уже пела песни на финском языке, а потом его и как следует выучила. В тогда новой для меня Финляндии мне пришлось заново начинать жизнь, особенно на профессиональном поприще, и первое, что я сделала — приняла участие в финском караоке-конкурсе в 1997 году, где лучший певец на финском языке получал в качестве приза турне на Карибские острова. Конкурс проводился по всем городам Финляндии, и я одержала в нём победу!
Чем вы занимаетесь сейчас? Как повлияла на вашу жизнь пандемия?
Шесть лет назад я открыла музыкальную школу, в которой есть женский эстрадный коллектив. Руковожу также хором из 30 человек в шведской коммуне, являющейся «городом в городе», в котором я живу. В этом году, правда, сложилась очень тяжёлая ситуация в связи с пандемией коронавируса. Все переходят на дистанционное обучение, а это очень тяжело применимо в музыкальном деле. При всём желании ни одной программы, где звук не отстаёт и не «фонит», не придумали. Если я со своим учеником на проводе, то мой звук не совпадает по времени с его звуком. Сейчас мы уже собираемся на занятия «вживую», но ведь тоже нужно держать дистанцию в хоре, и заниматься стало ходить меньше людей. Многие боятся посещать занятия в силу своего возраста, тем более что здесь, в Финляндии, очень верят статистике и соблюдают все правила, относятся к защите своего здоровья очень осторожно.
Во времена, когда на нашем телевидении еще не было таких масштабных конкурсов, как «Голос» или «Фабрика звезд», настоящим прорывом для Вас стал всесоюзный песенный конкурс «Юрмала-1989». Что запомнилось о нем? Что дал этот опыт?
Честно говоря, не знаю. Мне кажется, в то время я не считалась со вкусом зрителя. Зритель больше любит другую музыку, но мне тогда хотелось удивить чем-то новым, и я выбрала песню Виктора Резникова «Я не умею танцевать». Аранжировку к ней сделал один из передовых аранжировщиков, известный наш земляк Владислав Сенчилло. Наверное, песня не до всех «дошла» тогда, но нам хотелось созидать и идти вперёд, несмотря на вкус публики. Воспоминания, впрочем, остались очень хорошие. Конкурс проходил в знаменитом концертном зале «Дзинтари», под председательством Раймонда Паулса. В жюри были такие «звезды», как Владимир Матецкий, Лев Лещенко, Игорь Крутой, Ирина Понаровская, Илья Резник, Яак Йоала. Этот конкурс можно назвать первой ступенькой в лестнице моей карьеры.
Были ли в ней какие-то нестандартные ситуации? Бывает, что что-то идёт не по плану, кто-то забыл передать «минусовку» для выступления или еще какие неожиданности.
Да, вредительство было со стороны моих конкурентов, но мне не хотелось бы этот факт вспоминать, ибо время расставило всё на свои места. В Финляндии же не бывает форс-мажорных ситуаций и пакостей от конкурентов на конкурсе, это исключено в принципе. Здесь всё заранее просчитывают, задолго до начала всё подведено, всё сделано. Тут нет такого сумбура, какой бывает иногда в России, здесь не допустят, чтобы что-то, допустим, не работало во время выступления.
Есть ли различия в менталитете россиян и финнов?
Финны более сдержаны, не высказывают своё мнение в лицо. Никого не спрашивают о зарплате, никогда не лезут с расспросами или советами в личную жизнь. Каждый сам по себе, но на помощь придут обязательно и окажут ее лучше родных людей.
Есть ли у Вас в новой стране любимые уголки?
Я живу в городе Эспоо, от моего дома до центра Хельсинки — 10 минут на автобусе или метро. Я обожаю Эспоо, здесь очень красивые пляжи, как в Юрмале, ничуть не хуже. Люблю и среднюю Финляндию, где красивая и богатая природа, чистейшие озёра, из которых можно пить воду. Всё бы здесь хорошо, но. не хватает иногда аромата башкирских трав. Вот по чему скучаю, так это по травам! Я бы и сейчас с удовольствием приехала в Башкирию, но ведь границы закрыты. И неизвестно, как жизнь повернётся в будущем. Никто не может ничего прогнозировать.
Ваши дети пошли по Вашим стопам?
Нет, старшая дочь — ювелир, младшая — медсестра. Но они обе прекрасно поют, причем петь начали сами по себе, не просили меня их научить, и я даже была ошеломлена их вокальными данными. Они у меня сейчас тоже живут в Финляндии, обе в Хельсинки. С младшей я сейчас живу вместе, старшая уже отдельно. В основном ничего такого особенного в нашей семье нет, да и не хотелось бы об этом распространяться.
Как считаете, есть ли что-то родственное между башкирской и финской национальной музыкой?
Нечто похожее проскакивает иногда, да. Наверное, пентатонический лад. Башкирская музыка родная, своя, она мне не может не нравиться, это моя группа крови. Нравится – не нравится, а оно в тебе уже есть. Это не искоренить, это внутри. Музыка у финнов не славянская и не восточная. Она мне тоже нравится — именно народная, национальная. Современные песни есть интересные, но не настолько.
Следите ли за творчеством башкирских композиторов и исполнителей?
Только если в интернете на что-то интересное попадаю. Никто меня, признаться, особо не удивил в последнее время, за исключением, может, Элвина Грея. Моя младшая дочь его слушает, и ей очень нравится. Он пока единственный, кто меня «зацепил» из нынешних башкирских певцов. Его творчество — международный стандарт. Большинство поют современную эстраду чуть ли не в фольклорных традициях, как раньше под баян. В песнях аранжировка бывает хорошая, и аккомпанемент вроде сделан здорово, но манера исполнения не звучит в ансамбле, как мухи и котлеты. Редко встретишь что-то по-настоящему гармоничное, слитное сочетание всего вместе.
Что бы Вы пожелали тем, кто только делает первые шаги в музыке?
Нужно знать и сохранять своё лицо, это очень трудно. Необходимо иметь что-то, что отличает тебя от остальных. Поначалу можно копировать других артистов, но важна работа над собственным тембром. Я, например, раньше пела высоким голосом, а после моего участия в финском «Голосе» меня назвали «финской Тиной Тёрнер».
Хотелось бы узнать Ваш взгляд на сегодняшнюю эстраду. Говорят, что время профессиональных композиторов и сочинителей стихов для песен прошло, сегодня каждый «сам себе режиссёр»: пишет песни, сам их исполняет, а уровень профессионального мастерства от этого не становится лучше.
Я не знаю положения дел на российской эстраде. Но вижу, что сейчас время совсем другой музыки. Если раньше всё строилось на мелодии, то сейчас маленький кусочек, hook из трех нот, который повторяется нон-стопом, тебе прямо вдалбливается в голову, и ты поневоле запоминаешь эти три волшебные ноты. Поп-музыка именно на этом и построена, и чаще всего ее тексты не несут смысловой нагрузки. Я не считаю, что это плохо или хорошо, это просто движение музыкальной истории. Наши родители тоже возмущались той музыкой, которую слушали мы, это вечная проблема отцов и детей. Я стараюсь слушать то, что нравится моим ученикам. Любопытно, что молодёжь, которая «подсаживается» на «три ноты», по вечерам за столом или на караоке поет песни времён своих предков, ибо те мелодии — вечны!
А Вы какие песни хотели бы исполнить? Может, есть мечта дать сольный концерт в Уфе?
Может, хотели бы что-то пожелать землякам?
Я бы пожелала всем здоровья и элементарной самооценки. Хотелось бы, чтобы наши люди научились себя ценить, не давали себя обижать и обдуривать. Я хочу, чтобы люди имели достоинство не просто на словах, а в поступках. От того, что творится сейчас в мире, порой волосы дыбом встают. Я интересуюсь политикой, поэтому очень переживаю за беспорядки, которые возникают то там, то здесь. Смотрела недавние новости о том, что хотели башкирские шиханы «под нож» пустить, и плакала от чудовищности и жестокости такой вероятности ради процветания чьего-то бизнеса. И вообще я мечтаю, чтобы у нас в Башкортостане уровень жизни стал таким, как в Финляндии, а шиханам присвоили статус Национального парка.
Айсылу Султанова (Хаматова)
Айсылу Султанова запись закреплена
Айсылу Султанова запись закреплена
Дети, родители и педагоги
Это пособие предназначено, как для работы в классе, так и для самостоятельной работы ребенка дома
Памятки и таблицы по математике
Айсылу Султанова запись закреплена
Галина Сатвалова
Айсылу Султанова запись закреплена
🎧🎧Татарча видео һәм җырлар🎧🎧
ДОГА — БӨТЕН АВЫРУЛАРДАН ДӘВА
Әйе, Коръән – ул бөтен авырулардан дәва. Ләкин без бүген бу изге Китапның илаһи көче хакында белеп кенә бетермибез. Ә анда әйтелгән: «Әгәр ошбу Коръәнне тауга иңдергән булсак, әлбәттә, ул тауны курыккан хәлдә күрер идең: ул Аллаһыдан курыкканнан ярылыр иде», – диеп (59 сүрә: 21 аять.) Коръән белән дәвалану шәригатьтә билгеле.
Показать полностью. 17 сүрәнең 82 аятендә: «Бу мөэминнәрнең күңелләренә шифалы аятьләрне вә Коръәннән рәхмәтле хөкемнәрне иңдерәбез, әмма Коръән белән гамәл кылмаган залимнәргә Коръән аятьләре хәсрәтне вә һәлакәтне генә арттырыр», – диелгән.
Традицион медицина кешеләргә ярдәм итә алмаган чакларда да, Коръән аятьләре белән дәвалана алу очраклары хакында күп мисаллар китерергә булыр иде. Ләкин, билгеле, Коръән белән дәвалану өчен, Аллаһы Тәгаләнең барлыгына һәм Коръәнгә ышанырга кирәк.
Дәвалануда еш кулланыла торган сүрәләр: «Фатиха», «Ихлас», «Аятел-көрси», «Фәләкъ», «Нәс», «Инширах», шулай ук «Лилләһи» аятьләре һәм төрле сүрәләрдән күп кенә башка аерым аятьләр.
Аятьләрне уку гына түгел, ә зәгъфран (шафран) һәм роза чәчәкләре белән язу куллану ысуллары да бар. Мәсәлән, суга зәгъфран салып, берничә минуттан соң кара (чернила) белән яза торган чиста ручкага җыеп алып, авыруның күрсәтелгән җиренә, яки сурәтсез чиста тәлинкәгә, яисә чиста кәгазьгә языла. Зәм-зәм яки чишмә суы куллансаң яхшырак.
Авыруларны дәвалауның төрле вариантлары бар. Бүген шуларның икесе белән танышыйк.
1. “Ихлас” (112 сүрә) сүрәсен 3 тапкыр зәгъфран яки роза белән тәлинкәгә язарга. Язма кипкәч, аны су белән юарга, шул суны авыруга көненә 3 тапкыр 3 көн дәвамында эчәргә һәм бу көннәрне Ихлас сүрәсен көн саен 3 тапкыр укырга.
2. “Фатиха” (1 сүрә) сүрәсен 7 тапкыр суга карап укырга. Бер атна дәвамында шул суны эчәргә һәм Коръәнне укырга тырышырга.
1. “Көрси” аятен (2 сүрә, 255 аять) укырга.
2. Аннары шул ук 2 сүрәдән 257 аятьне укырга (бисмилләһ белән башлап).
3. Аннан соң “Гыймран” сүрәсенең башын укырга (3 сүрә), 1 һәм 2 аятьләр.
4. Төнге намаздан соң (Тәхәҗҗүд намазы) ураза тотарга ниятләргә (бу көн дүшәмбе яки пәнҗешәмбе булса әйбәтрәк). Аллаһы Тәгаләдән үзеңә яки теләгән кешегә сәламәтлек сорарга.
Өшкерү
Кешене кеше өшкерергә тиешме? Өшкерсәң, зәхмәте үзеңә сирпелмәсме? Ничек үзеңне сакларга, авыру кеше чирен ничек куарга? Бу сорауларга җавапны кешеләрдән сораштырам, газеталарда күрсәм, альбомга теркәп барам. Миңа Сарманда кешеләрне дәва кылучы Наҗия исемле хатын белән очрашырга туры килде. Өен таптым:
– Әби, миңа берни кирәкми, кешеләрне ничек өшкерәсең? Ничек дәвалыйсың?
– Утыр әле, кызым, бир беләгеңне, – ди.
Күлмәк җиңен күтәрде, кан тамырына көзге куйды. Көзгедән иремнең бөтен холкын ачып салды. Могҗиза түгелмени? Мине, иремне бер тапкыр күрмәгән-белмәгән хатын шулай тиз генә барысын да дөрес итеп күрде.
Мин барында гына да ничә кеше килде. Урыс, керәшен, татар – барысын да өшкерә.
Наҗия әбигә Назыйм белән апасының малаен алып бардык. Балада эпилепсия. Бер бардык, бала терелеп киткәндәй булды. Бер ай чирләмәде. Кабат авыруы кузгалгач, тагын әбигә киттек. Үзе дә авырый икән. Шул халәтендә дә егетебезне өшкереп җибәрде. Бер атнадан әбинең үлгән хәбәре ишетелде… Күрәсең, үзен чистарта алмаган…
Икенче тапкыр Чаллы элеватор тавында яшәүче өшкерүче әби белән очрашырга туры килде. Өч ир баласы бар. Өчесе дә югары дәрәҗәгә күтәрелгән, әмма өчесенең дә гаилә бәхете юк.
Әби килүчеләрнең барысын да ихластан дәва кыла. Аңа урысы да, чуашы да, татары да – бер. Бу талант 6 яшьтә беленә башлаган, куллары сизә. Сугыш вакытында табиб ярдәмчесе булган. Кешеләр күп килә. Шифасын табалар. Минем алда гына да берничә ир кешенең билен төзәтеп җибәрде. Күрәсең, бу әби дә үзен чистарта алмый.
Мин ул вакытларда намазга өйрәнгән идем, кешеләрне вәгазьлим. Әллә вакыты сукты, өшкерү җиле минем иремә – Иске Теләнче имам-хатыйбы Назыймга да кагылды. Энесе Әмин каз бәбкәләре саклап утырганда, җиргә ятып торган, йокымсырап киткән. Уянган, муен башны тотмый, баш төшеп китә.
Әмин башын кулы белән тотып, Назыймга килә. Назыйм белгән догалары белән өшкерә. Баш урынына утыра.
Күршенең кызын эт куркыткан, бала сүзен әйтә алмый башлаган. Ирем өшкерде, шифасы тиде. Әнисе сөенеп туя алмый. Саный китсәң, өшкертергә килеп, шифа алучылар байтак. Үземнең дә ике тапкыр билем ычкынды, ул дәвалады.
Бер җомгада “Тәүбә” мәчетендә бер егет вәгазь сөйли:
– Мин Себердә яши идем, авырый башладым. Кемнәргә генә күренмәдем, кая гына бармадым. Шифасы тигән кебек була, озак та үтми, чирем кабат кузгала. Бер бабай киңәш бирде: “Кешедән ярдәм сорама, бу – гөнаһ, Аллаһы Тәгаләдән турыдан-туры сора. Кешедән ярдәм сорау кыеклатып сорау була. Ул да синең кебек кеше, чирең китеп бетмәс, җаныңны борчыр”, – ди. “Бабай, турыдан-туры сорау ничек була?” – дим. “Намаз, намаз. Намазга өйрән”, – диде. Мин намазга бастым. Аллага шөкер, – ди.
Әйтерсең Аллаһы Тәгалә мине сыный. Таздагы суны күтәреп салганда, билем кабат ычкынды. Җомга көн, мине мәчеттә көтәләр. Гарип калу бик тиз икән. Кәкрәйгән килеш Чаллыга китәргә җыендым. Назыйм:
– Кулым белән сыпырып карыйммы, – ди.
– Рәхмәт, чирен Аллаһы Тәгалә миңа бирде, үземне-үзем дәва кылырга тиешмен, – дидем.
Чаллыдан кәкре килеш кайттым. Кич йоклар алдыннан:
– Йә Раббым, бу чирне миңа гөнаһым өчен бирдең. Белеп кылган, белми кылган гөнаһым бардыр. Кичер, Раббым, бер генә көн Ураза (ул кешенең гөнаһларын ярлыкый) тота алсам иде, – дидем.
Йоклар алдыннан арыш онын суга басып, камыр ясадым, эчен сыек май белән майладым. Билемә яптым. Һәр чирнең үз догасы бар. Догалар укыдым. Иртән уразага кердем. Кичкә мин сабый баладай сәламәт идем.
Назыйм өшкерә башлагач, кайлардан гына килмиләр. Сөйләштерә башласаң, күбесендә эчке пычраклык тамыр җәйгән. Кайсы ирен, кайсы каенатасын, кайсы туганын гафу итми. Шушы кешене дәва кылып буламы соң? Кеше Аллаһы Тәгаләдән курыксын, үзен яратсын. Үзен яраткан кеше беркемгә дә ачу сакламый. Без хөкемдар булырга тиеш түгел. Аллаһы Тәгалә хөкем итсен. Күп чир сөенә белмәүдән, рәхмәт әйтә алмаудан, кечкенә йөрәгеңне чүп-чар белән тутырып газапланудан килә. Чир тәндә түгел, ә җанда, ди. Тәнгә нәрсә кирәклеген беләбез (ашыйбыз-эчәбез), ә җанга нәрсә кирәген белергә теләмибез, иренәбез, кешедән эзлибез.
Баксаң, өшкерүнең дә үз кануны бар икән. Айның 4-6-9 көннәрендә, сишәмбе, пәнҗешәмбе, җомга кешене өшкерергә ярамый. Өшкертергә килүче, башыннан ук су коенып: “Беркемдә дә ачуым юк, үзеңә тапшырдым, Раббым”, – дип үзен чистартып килсен. Аллаһы Тәгаләдән сихәт сорасын.
Мин пенсиягә чыккач, әнием абыйлардан безгә кунакка килде. Әниемнең күзләре гел күрми, сукыр. Бер ел торгач, әни нәрсәдер күрә башлады. “Монда чәчләрен туздырып утыралар”, – дип су сибә, куа, ә мине күрми.
Назыйм өшкереп тә карады, файдасы юк. Күзенә күренә торганнарга сугарга миләш агачыннан чыбык та ясап бирде. Кыскасы, ике айлап бик җәфаланды. Үз әниемнең газапланганын күрү миңа бигрәк авыр. Мондый хәлгә таручылар хәлемне аңлыйдыр. Бәхеткә, Рамил Юнысның “Җенләнү” дигән мәкаләсе басылып чыккан иде. Альбом арасыннан алып укыдым. Аллаһы Тәгаләгә тапшырып, әниемне үзем өшкерергә булдым. Зәхмәт сирпелмәсен өчен, госел коендым. Аннан аякларыңны юам дип, әниемне суга кертеп утыртып, баштанаяк юындырып, киендереп, янәшәмә утырттым. Торып китмәсен дип, күлмәк итәген күлмәгенә бәйләдем, үзен култыклап, дога укырга керештем. Укып бетергәч, багышладым.
– Йә Раббым, ярлыка әниемнең, үземнең гөнаһларымны, әниемә сихәтлек бир дип, Аллаһы Тәгаләгә ялвардым. Бу минем өчен чын могҗиза, әнием ике көн рәхәтләнеп йоклады. Бер тапкыр да интектермәде. Бездә биш ел торды. Догалар укысам, бик ярата иде.
Үлем сәгате җиткәнен Аллаһы Тәгалә күңеленә белгерткәндер:
– Кызым, ачуланма, мин абыеңа кайтып, үз өемдә үлим инде, – ди.
Үзе өйдәге торбаны шакылдата.
– Әхмәтзәки, килеп ал, мин сезгә кайтып үлим, – ди.
Әйтерсең абыйга ишеттерделәр. Бер пакет җимеш күтәреп, килеп керде. Әниемне алып кайтып та китте. 18 көннән әни бакыйлыкка күчте. Урыны оҗмахта булсын.
Сүземне кыскартып, шуны әйтәсем килә: кешене өшкерү бик куркыныч. Белер-белмәс тотынырга ярамый. Шайтан юләр түгел, кайда йомшак җир барын бик яхшы белә… Һәр кеше чистарынып, Аллаһы Тәгаләдән үзе сорасын.
Чир әҗәлгә генә тимәсен. Ә әҗәлгә дәва юк. Үлемнән исә куркасы түгел. Балаларыбыз безгә догачы булса иде. Аллаһы Тәгалә барыбызның тәүбәләрен кабул кылсын, гөнаһларыбызны ярлыкасын. Бездән калган гөнаһлар белән балаларыбыз газапланмасын, безгә рәнҗемәсеннәр.
Тукай районы, Иске Теләнче авылы
Айсылу Султанова запись закреплена
Дошкольник | Развитие и обучение малышей
Айсылу Султанова запись закреплена
Телеканал Туган Тел
АЯТЕЛКӨРСИНЕ ГЕЛ УКЫП ЙӨРЕГЕЗ.
Әгүүзү билләәһи минәш-шәйтаанир-раҗиим. Бисмилләһир-рахмәәнир-рахиим. Әллааһү ләә иләәһә иллә һүәл-хәййүл-каййүм. Ләә тәъхүзүһүү синәтү-үә ләә нәүм. Ләһү мәә фис-сәмәәүәәти үә мә фил-әрдъ. Мәң зәл-ләзии йәшфәгү гиндәһүү илләә би’ изниһ. Йәгләмү мәә бәйнә әйдииһим үә мәә хальфәһүм. Үә ләә йүхиитуунә бишәй’им-мин гилмиһии илләә бимәә шәә. Үәсигә күрсиййүһүс-сәмәәүәәти үәл-әрд. Үә ләә йә’үдүһүү хифзуһүмәә. Үә һүәл-гәлиййүл-гәзыйм.
Показать полностью.
Мәгънәсе.
Аллаһның Үзеннән башка Илаһи кодрәткә ия һәм тәңре булырдай һичберкем юк. Аллаһ мәңге тере, һаман халык белән идарә итеп торучы. Аның йоклау сыйфаты юк. Күкләрдәге һәм җирдәге бөтен нәрсә Аныкы гына. Аллаһның рөхсәте булмаганда беркем дә шәфәгать кыла алмый. Ул Үзе яралтканнарның алда ни күрәчәген, үткәндә ни күргәннәренең кылганын, кылмаганын, кылачагын, белгәнен, белмәгәнен, яшергәнен, яшермәгәнен барысын да белеп тора. Кешеләр аның гыйлеменнән башка үзбелдекләре белән берни эшли алмас. Аның көрсие Күкләрне һәм Җирне үз эченә алган. Аллаһка Күкләрне, Җирне саклап тору һич тә кыен түгел. Аллаһ гаять бөек, галәмәт тә олуг.
Бу Аятелкөрси аяте Аллаһы Тәгаләне, тәүһидне олылауны, Аллаһының сыйфатларын үз эченә алу җәһәтеннән Коръән сүрәләре һәм аятьләре арасында мөхтәрәм аять була. Шуның өчен дә Пәйгамбәребез Мөхәммәд гәләйһиссәләм, Бер кеше Аятелкөрсине һәр фарыз намаздан соң укыса, ул кеше хәзер оҗмахка керер иде. Ләкин оҗмахка керүдән тыйган нәрсә үлем генә. Аллаһының дусты һәм Аңа гыйбадәт кылучы Аятелкөрсине даими укыр, һәрбер кеше йокларга яткач, Аятелкөрсине укыса, Аллаһы Тәгалә бу укучыга һәм күршеләренә иминлек бирер, — диде.
1. Әлеге аять Коръәннең иң олы аятьләреннәндер.
2. Аятелкөрси җеннәрнең усаллыгыннан иртәдән кичкә, кичтән иртәгә кадәр саклар.
3. Аятелкөрси Коръәннең дүрттән бер өлешенә тиң.
4. Әгәр дә берәү мәҗбүри намазлардан соң даими әлеге аятьне укыса, аны җәннәттән бары тик үлем генә аерып торыр.
5. Әлеге аятьне һәр мәҗбүри намаздан соң укыса, ул икенче намазга кадәр иминлектә булыр.
6. Ишектән кергәндә Аятелкөрси укылса, ул өйдән шайтан качып китәр.
7. Аятьне укучы үзе, аның гаиләсе, өе, байлыгы, хәтта, 40 күршесе дә имин булыр.
8. Карак Аятелкөрси укучы янына якын да килмәс.
9. Әгәр дә Аятелкөрси Бәкара сүрәсенең соңгы аяте белән
286 аять
«Раббәнәә ләә түәәхыйзнәә ин нәсиинәә әү әхътаэнәә. Раббәнәә вә ләә тәхмил галәйнәә исраң кәмәә хәмәлтәһүү галәлләзиинә миң кабелинәә. Раббәнәә вә ләә түхәммилнәә мәә ләә таакатә ләнәә биһ, вәгъфү ганнәә, вәгъфирләнәә вәрхәмнәә, әңтә мәүләәнәә фәңсурнәә галәл-каумил-кәәфириин».
(Әй, Раббыбыз! Әгәр онытып яки белмичә хата эшләсәк, безне җаваплы итеп, хисапка тартма. Әй, Раббыбыз! Бездән әүвәлгеләргә биргән кебек, безгә күтәреп булмаслык авырлыклар бирмә. Әй, Раббыбыз! Безгә көчебз җитмәгән нәрсә йөкләмә, гөнаһларыбызны гафу әйлә, безне кичер, безгә мәрхәмәт ит, чөнки Син безнең Раббыбыз, кяферләргә каршы безгә ярдәм ит). («Бәкара» сүрәсе, аять 286.)
бергә укылса, дога җавапсыз калмас.
10. Җеннәр бу аять укылган савыт-сабаны ача алмас.
11. Берәү йоклар алдыннан Аятелкөрсине укыса, аны ике фәрештә таң атканчы саклар.
12. Кем дә кем иртән Аятелкөрсине һәм Гафир сүрәсенең башын укыса, ул кичкә кадәр һәм, әгәр дә кич укыса, таң атканчы иминлектә булыр.
13. Әгәр берәү өеннән чыгар алдыннан Аятелкөрси укыса, Аллаһ аның йортын мохтаҗлыктан коткарыр.
14. Әгәр бу аятьне укып, чирле кешене өшкерсәң, Аллаһ аның 63 чирен җиңеләйтер.
15. Иминлек өчен һәркөн 33 яки 99 мәртәбә уку зарури.
16. Җеннәрне куу өчен укыла.
17. Начар төш күреп газапланучылар йоклар алдыннан 3 тапкыр укысыннар.
18. Берәү җомга көнне, ялгызы калган хәлдә, әлеге аятьне 70 мәртәбә укыса, ул эчке рухи яктылыкны сизәр, бу мизгелдә Аллаһ догаларын кабул итәр.
19. Күңел тынычлыгы өчен йоклар алдыннан Аятел көрсине һәм (109 Әл–Кәфирун), (110 Ән–Нәсър), (112 Әл–Ихлас), (113 Әл–Фәләкъ), (114 Ән–Нәс) сүрәләрен укырга кирәк.
Гали радыяллаһу ганһу болай дигән: Мин йоклар алдыннан Аятелкөрсине укымаган мөселманнарны аңламыйм. Әгәр сез бу аятьне укуның нинди файдалары барлыгын белсәгез, аңа бик нык игътибарлы булыр идегез. Бу аять Мөхәммәд галәйһиссәләмгә кадәр бер пәйгамбәргә дә иңдерелмәгән. Мин бервакытта да Аятелкөрсине укымыйча йокларга ятмыйм.